Het Mediterrane dieet wordt vaak geprezen als een van de gezondste voedingspatronen ter wereld. Gekenmerkt door een hoge consumptie van olijfolie, fruit, groenten, noten en volkoren producten, matige inname van vis en gevogelte, en een lage consumptie van rood vlees en suikerhoudende desserts, wordt het dieet voorgesteld als een universeel model voor goede gezondheid. Echter, de promotie van dit dieet kan ook worden gezien als een vorm van Eurocentrisme, waarbij Europese gewoonten en waarden als superieur en wenselijk worden beschouwd.
Het Mediterrane dieet is diepgeworteld in de culturen van landen rond de Middellandse Zee, zoals Italië, Spanje, en Griekenland. De populariteit ervan in niet-Mediterrane landen benadrukt vaak de historische en culturele achtergrond, waardoor het niet alleen als gezond, maar ook als een soort cultureel erfgoed wordt gezien. Dit kan impliceren dat de eetgewoonten van andere culturen minder gezond of minder waardevol zijn, wat leidt tot een vertekend beeld van wat gezonde voeding kan inhouden.
Bovendien kan het ideaal van het Mediterrane dieet onrealistisch of onbereikbaar zijn voor mensen in verschillende delen van de wereld vanwege geografische, economische of culturele redenen. De ingrediënten die centraal staan in het Mediterrane dieet, zoals verse zeevruchten, olijfolie van hoge kwaliteit en seizoensgebonden groenten en fruit, zijn niet overal gemakkelijk of betaalbaar beschikbaar. Dit kan leiden tot een gevoel van ontoereikendheid bij diegenen die deze idealen niet kunnen bereiken, versterkt door de soms moraliserende toon in de discussie over gezonde voeding.
Het is belangrijk om de diversiteit van gezonde diëten die wereldwijd bestaan te erkennen en te waarderen. Gezond eten is cultureel en contextafhankelijk, en wat in het ene gebied werkt, is niet noodzakelijkerwijs toepasbaar of het beste in een ander. Een meer inclusieve benadering van voedingsadvies zou de unieke voedingspatronen en behoeften van verschillende bevolkingsgroepen moeten erkennen en respecteren, zonder te vervallen in een Eurocentrisch perspectief dat de voorkeuren en praktijken van andere culturen negeert of onderwaardeert.