Dit plaquette suggereert dat de Vietnamese revolutionair Nguyễn Sinh Cung (1890-1969), beter bekend als Ho Chí Minh in 1913 werkte in het Carlton hotel in London. Het gerucht gaat zelfs, dat hij onder leiding stond van de vermaarde Franse chef Auguste Escoffier (1846-1935).
Helaas is deze gedenkplaat, naast Ho’s herinnering, het enige bewijs dat hiervoor te vinden is. Aangewezen op Wikipedia en de biografie van William J. Duiker, Ho Chi Minh: a life kan de conclusie alleen maar zijn dat het hoogstwaarschijnlijk te mooi is om waar te zijn.
Er is veel onduidelijk over Ho’s leven voor zijn terugkeer naar Vietnam. Zo zou hij tussen 1913 en 1917 op verschillende momenten in Londen hebben gewoond en als afwasser in diverse keukens hebben gewerkt en zich later hebben bekwaamd in de patisserie.
Hoewel zeker is dat Ho een groot deel van zijn vormende jaren in Parijs en Londen doorbracht, lijkt het niet aannemelijk dat hij in pannen heeft staan roeren, laat staan leerling-patissier was in een keuken waar een van de beroemdste chefs allertijden in zijn nadagen aan de pas stond.
Escoffier, door de Duitse keizer Wilhelm II (1859-1941) als de ‘keizer der chefs’ gedoopt, kookte voor het ‘voortreffelijke milieu’ van de Westerse elite. Dit staat in groot contrast met de gematigde leefwijze van Ho, die op dat moment al met het revolutionaire communistische gedachtengoed in aanraking gekomen was en later als verzetsstrijder tegen het Amerikaanse imperialisme de leidersrol op zich zou nemen.
Biograaf Duiker wijst op een conversatie tussen de heren die vermoedelijke is ontsproten uit Ho’s fantasie. Wanneer de jonge revolutionair als afwasser werkt in het Carlton hotel en zich druk maakt over het vele voedsel dat wordt weggegooid, probeert Escoffier zijn revolutionaire ideeën te temperen door hem een aanbieding te doen die hij niet kan weigeren. Dé Escoffier, gaat hem persoonlijk de kunst van het koken bijbrengen in de patisserie-afdeling, waar Ho bovendien meer kan verdienen. Zie hier de grote ideologische strijd van de twintigste eeuw in een notendop. De ‘keizer der chefs’ maakt overigens van dit gesprek in zijn memoires geen melding.
Over de culinaire affiniteit van de Vietnamese communistische leider is mij niks bekend, maar misschien heeft Escoffier hem op een andere manier beïnvloed. Het was immers deze Franse chef die de keukenbrigade op militaire leest schoeide en een strakke hiërarchie in de keuken aanbracht. Zou Ho zijn militaire basistraining in de keuken hebben ondergaan?
Het is niet ondenkbaar dat Ho tijdens zijn verblijf in Parijs en Londen, waar hij lobbyde tegen het Franse kolonialisme en voor de onafhankelijkheid van Vietnam, een bijbaantje zocht in de horeca om van rond te komen, maar fulltime werken als patissier lijkt sterk.