Het Israëlische militaristische apartheidsregime bestookt wederom de Palestijnen die opgesloten zitten in de grootste openluchtgevangenis ter wereld (Gaza). Voor de zoveelste keer wordt door Israël het recht tot zelfverdediging misbruikt om excessief geweld te gebruiken tegen een weerloze burgerbevolking. Het provisorische verzet (inferieure raketten) van Hamas staat in geen verhouding tot de geavanceerde wapensystemen van de Israëlische bezettingsmacht. De wereldwijde aandacht van dit moment is een goede zaak, maar moet niet afleiden van de dagelijkse situatie in Palestina die voor de Palestijnen al 73 jaar gekenmerkt wordt door landonteigening, etnische zuivering, discriminatie en een behandeling als tweederangsburgers. De bezetting door Israël duurt inmiddels 54 jaar en moet afgaande op het beleid van de huidige regering resulteren in de kolonisatie van het hele gebied, van de middellandse zee tot aan de Jordaan rivier. Om dit een halt toe te roepen en om mensen een praktisch handvat te geven om tot actie over te gaan, wederom (zie post 15 maart 2020) aandacht voor de Boycot, Desinvesteringen en Sancties (BDS) campagne.
Deze door Palestijnen geleide wereldwijde geweldloze beweging maakt zich hard voor het beëindigen van de internationale steun aan de Israëlische bezetting van onteigend Palestijns land en de onderdrukking van het Palestijnse volk. Daarnaast willen ze ervoor zorgen dat Israël zich aan het Internationale recht houdt; dat zegt dat de bezetting en de nederzettingen illegaal zijn.
BDS – geïnspireerd door de Zuid-Afrikaanse antiapartheidsbeweging – probeert dit op verschillende terreinen te bewerkstelligen, onder andere door het boycotten van culturele, academische en sport instituties die banden hebben met het Israëlische apartheidsregime en daarmee medeplichtig zijn aan het feit dat de Palestijnse mensenrechten met voeten worden getreden.
Een andere manier om druk uit te oefenen is, om bedrijven die producten en (voedsel)gewassen in Israël en de bezette gebieden produceren en vervolgens exporteren te boycotten. De producten uit Israëlische nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever komen per definitie in aanmerking voor een boycot want die zijn illegaal onder internationaal recht.
Naast de komst van de staat Israël, heeft de bouw van deze nederzettingen ervoor gezorgd dat Palestijnse huizen, waterbronnen, olijfbomen en landbouwgrond vernietigd of geconfisqueerd zijn door Israëlische kolonisten. Hierdoor is het voor de Palestijnen vrijwel onmogelijk om onder de huidige omstandigheden (Israëlische controle, gebrek aan landbouwgrond, territoriale afscheiding) een fatsoenlijk economisch bestaan op te bouwen.
Het is echter moeilijk om te bepalen welke producten uit de bezette gebieden komen omdat Israël hier zelf geen onderscheid in maakt. Dit terwijl de Europese Unie het verschil in herkomstaanduiding verplicht heeft gesteld.
Máár om grotere druk uit te oefenen is het noodzakelijk om over te gaan op een algehele boycot van landbouwproducten en gewassen uit Israël. Zowel particulieren alsmede horecagelegenheden en groothandels kunnen hier bij hun inkoop en bestellingen rekening mee houden. Hiervoor kun je naar de barcode, waarop een landnummer staat, kijken. Die van Israël begint met de cijfers: 729
Enkele Israëlische merken/producten:
- Garden gourmet (vleesvervangers)
- Jaffa (citrusvruchten)
- Carmel
- Sabra (hoummus)
- Jordan river
- Mehardin
- Medjoul dadels
Consumeer geen Israëlische Apartheid!
Verder lezen, kijken en luisteren:
- Barghouti – Boycott, Divestment, Sanctions: The global struggle for Palestinian rights, 2011. (boek)
- Zoeterik, De verwoesting van Palestina, 2008. (boek)
- Nederlands Palestina Komitee: www.palestina-komitee.nl
- Kenniscentrum Israël/Palestina: www.israelpalestina.nl
- Khalidi, The hunderd years war on Palestine, 2019. (boek)