Restaurants recenseren met ‘de smaak van stad’ (“Ik ben journalist, geen salesmanager”)

Sinds een aantal jaren hebben we in Groningen een eigen bron waaruit geput kan worden wanneer je geïnteresseerd bent in het Groningse culinaire landschap. Dit is de website van ‘de smaak van stad’. Hier kun je terecht voor nieuws, verhalen en recensies over eten en drinken in de stad Groningen. De website is opgericht door Saskia Jonker, die als journalist bij de Leeuwarder courant en het Dagblad van het Noorden ervaring opdeed als culinair recensent en zag dat er in de stad ruimte en behoefte was aan een toegewijde website aangaande culinair Groningen. Ik vroeg haar naar dit project, de stand van de horeca in de stad en we spraken over de moeilijkheden omtrent het schrijven over eten en drinken in Grunn.

Wat was de motivatie achter het beginnen van een website over culinaire zaken in Groningen?

“Vooral om een eigen invulling te geven aan het schrijven over eten en drinken in Groningen. Naast af en toe een recensie in een krant bestond dat nog nauwelijks in Groningen. En na mijn afwezigheid uit Groningen kwam ik er achter dat er veel veranderd was in de Groningse culinaire scene. Mijn inspiratie kwam van internationale recensie websites die zich richten op één stad. Dus toen dacht ik, laat ik mijn eigen site beginnen met restaurantrecensie en horecanieuws. Ook omdat de aandacht hiervoor bij het Dagblad klein was, hoewel er de afgelopen jaren wel meer aan wordt gedaan. Het was leuk om te merken dat binnen korte tijd een groot lezerspubliek bereikt werd en dat het een reputatie heeft onder horecamensen, en op waardering kan rekenen.”

Hoe ga je te werk bij het schrijven van een recensie?

“Het begint bij de menukaart. Die wordt beoordeelt op originaliteit en persoonlijk let ik op het aanbod van vegetarische gerechten. Het aanbod hiervan is verbeterd, maar toch zie je nog vrij vaak dat dit een ondergeschoven kindje is. Ik ga eten met één of meerdere tafelgenoten. Op deze manier geeft het een beter beeld van de diversiteit aan gerechten dat een restaurant te bieden heeft, dan wanneer je in je eentje zou gaan. Reserveren doe we niet altijd en als het nodig is, laat ik degene waarmee ik ga eten, dat doen. Niet dat ik echt de illusie heb dat ze mijn naam herkennen, maar je weet maar nooit”

Zelf schrijf ik ook wel eens over mijn belevenis in een restaurant. En het moeilijkst vind ik het beschrijven van het eten. Hoe is dat bij jou? 

“Klopt, dit vind ik ook ingewikkeld. De beleving is heel persoonlijk en dingen als smaak zijn heel lastig te beschrijven. Wat moet ik hierover zeggen zonder dat je in allerlei clichés vervalt. Dit is ook het deel waarvan ik denk, dat kan nog beter. Ik heb in de loop van de jaren natuurlijk veel geleerd, maar heb geen culinaire achtergrond. Hierdoor kan ik wel eens iets missen, maar aan de andere kan schrijf ik voor de gemiddelde mens die waarschijnlijk dezelfde ervaring heeft als ik.”

Hoe kijk je aan tegen het geven van kritiek?

“Het is makkelijk om een sappig verhaal te schrijven dat de lezer leuk vindt, maar ik probeer juist de werkelijkheid te beschrijven. Zodat lezers zeggen, zo was het. Veel komt neer op de verwachtingen die mensen hebben. Ik probeer een goed beeld te schetsen van de verwachtingen die je als gast kan hebben wanneer je bij een bepaald restaurant gaat eten. En de reacties die ik krijg van mensen is dat ze mijn beschrijving herkennen. De eventuele kritiek probeer ik zo te noteren dat een restaurant er iets mee kan en dat wordt gewaardeerd. Als iets echt kritiek verdient geef ik die ook, maar mijn ervaring is, dat het zelden zo slecht is dat je een restaurant de vernieling in schrijft.”

Wat vind je van de stand van culinair Groningen?

“Het niveau in Groningen is gewoon best wel aardig. Dan heb ik het met name over de prijs-kwaliteit verhouding. Als je bij een doorsnee eetcafé gaat eten met die verwachtingen wordt je in Groningen zelden teleurgesteld. Dit geldt ook voor de restaurant in het hogere segment, die zijn gewoon goed. Je hebt zaken die streven naar een hoog niveau, misschien zelfs weer eens een ster (Michelin). Dat zou leuk zijn. Ik weet dat een aantal zaken die ambitie wel hebben.

Ik ben dus te spreken over de stand van culinair Groningen, ook omdat je ziet dat er nog steeds zaken bijkomen die op een hoger niveau zitten. Maar de vraag is ook of dat hier in Groningen vol te houden is. De Groninger vind dingen nogal snel te duur. Maar wanneer je de prijs per gang bij bijvoorbeeld ‘Vive la Vie’ omrekent, waar je vijftig euro betaalt, ben je niet veel duurder uit dan bij een eetcafé waar je vijfendertig euro betaald voor drie gangen. De prijs-kwaliteit verhouding is bij een restaurant in het hogere segment vaak zelfs beter wanneer je puur naar het eten kijkt.”

Waar wil je naartoe met ‘de smaak van stad’?

“Het is natuurlijk begonnen als hobbyproject, maar op den duur liep het zo goed dat ik zelfs ben weggegaan bij het Dagblad om te kijken of ik er een verdienmodel aan kon hangen. Dit lukte helaas niet. Deels komt het omdat het een niche is. Je schrijf over eten en specifiek over eten in Groningen. Dus dan heb je altijd een beperkte markt. En het bleek te lastig te zijn, als je ook je journalistieke onafhankelijkheid wil bewaren. Dus nu werk ik weer als journalist (eindredacteur) bij de Universiteitskrant. Hier haal ik mijn salaris uit en is ‘de smaak van de stad’ weer terug naar een hobbyproject waar ik ook nog wel eens wat geld mee verdien.”

Het idee was om met een restaurantgids te komen, waarin mijn recensies zouden staan en tegen betaling zouden restaurants dan een hele pagina kunnen krijgen met daarop informatie over het restaurant. Het is lastig om restaurant hiervoor te laten betalen. Ik ben journalist, geen salesmanager. Het werkt niet zo, dat als jij betaalt je een recensie krijgt. Het is gewoon moeilijk om zoiets commercieels op te zetten en onafhankelijk te blijven. En adverteerders alleen, levert te weinig op.

En heb je ook een favoriet restaurant?

“Haha, dat vraagt iedereen altijd, maar is lastig te beantwoorden, want ik ga meestal maar één keer naar een restaurant. Maar ‘de Kleine Heerlijkheid’ vind ik goed, die doen het heel leuk. Het is een gezellige zaak en het eten is er van een goed niveau, de originaliteit is hoog en vegetarisch doen ze het ook goed. En op een iets lager niveau is ‘t Koetshuys’ erg leuk. Een goed en gezellig buurt eetcafé.”